07 lipca Cerkiew Prawosławna przeżywa święto Narodzenia czcigodnego i chwalebnego proroka, Poprzednika i Chrzciciela Pańskiego Jana. Zgodnie z ewangelicznym opisem (Łk. 1, 5 – 25, 57 – 80) rodzice proroka, św. św. Zachariasz i Elżbieta osiągnąwszy podeszły wiek, nie doczekali się potomstwa. Było to powodem ich wielkiego smutku. Wśród Żydów bezdzietność oznaczała brak Bożego błogosławieństwa, małżeństwa nie posiadające dzieci traktowano więc z pogardą. Pomimo smutku i wielu gorzkich doświadczeń święci Zachariasz i Elżbieta trwali w modlitwie kochając Boga, przyjmując z pokorą wszystko, co im posyłał. Kiedy oboje mieli już ponad dziewięćdziesiąt lat, Wszechmogący Bóg ukazał swą potęgę, łamiąc wszelkie ludzkie ograniczenia. Elżbieta poczęła i urodziła syna, któremu nadano imię Jan. Święty Jan Chrzciciel urodził się pół roku przed Jezusem Chrystusem, był więc w gronie młodzieńców, których chciał uśmiercić ogarnięty szaleństwem Herod. Św. Elżbieta wraz z synem ukryli się w pustynnej jaskini. Wysłani przez Heroda żołnierze uśmiercili pełniącego kapłańską służbę w świątyni Zachariasza, który nie chciał zdradzić miejsca ukrycia swej rodziny. Św. Elżbieta ukrywała się wraz z synem na pustkowiach aż do swej śmierci. Św. Jan, będąc pod opieką aniołów, mieszkał na pustyni do czasu rozpoczęcia swej misji: wezwania ludzi do pokuty i głoszenia rychłego przyjścia Mesjasza. Święto Narodzenia Jana Chrzciciela jest jednym z wielkich świąt Cerkwi prawosławnej, obchodzonym zawsze podczas postu świętych Apostołów.
W Parafii p/w św. Mikołaja Cudotwórcy w Narewce świąteczne uroczyści ku czci Narodzenia św. Jana Chrzciciela mają charakter święta parafialnego. 6 lipca odsłużono nabożeństwo całonocnego czuwania. 7 lipca, świąteczny dzień rozpoczął się od małego poświęcenia wody oraz odczytania akatystu ku czci św. Jana Chrzciciela. Najważniejszym wydarzeniem uroczystości była św. Liturgia, której przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Warsonofiusz, Biskup Siemiatycki. U wejścia do świątyni hierarchę powitały: dzieci, młodzież, przedstawiciele władz samorządowych oraz komitetu cerkiewnego. Podczas Liturgii kazanie wygłosił ks. mitrat Mikołaj Lewczuk, dziekan Dekanatu Koszalińskiego. Kaznodzieja przypomniał zebranym żywot św. Jana Chrzciciela, podkreślając Jego wielkie zasługi dla zbawienia rodzaju ludzkiego oraz pokorę i skromność życia św. Jana, które powinny służyć przykładem do naśladowania. Po zakończeniu św. Liturgii miała miejsce tradycyjna procesja wokół świątyni, w trakcie której Jego Ekscelencja biskup Warsonofiusz odczytał Modlitwę pobłogosławienia jakiegokolwiek wonnego ziela, po czym dokonał poświęcenia przyniesionych przez wiernych ziół i wonnych traw. Po zakończonej procesji do zebranych wiernych zwrócił się Jego Ekscelencja biskup Warsonofiusz, który podkreślając istotę przeżywanego święta, ukazał na słowa św. Jana: „ Nawracajcie się, przybliżyło się bowiem Królestwo Niebios” (Mt 3,2). Słowa te ukazują na rolę, jaką pełnił św. Jan Chrzciciel. Był on orędownikiem pokajania i zwiastunem Królestwa Niebiańskiego oraz Dobrej Nowiny, jaką było przyjście na świat Jezusa Chrystusa. Chrześcijanin ma obowiązek bezustannej pracy nad rozwijaniem swej duchowości. Pragnąc, aby ta praca przynosiła owoce, potrzebny jest aktywny udział w życiu Cerkwi. Dzięki świętym sakramentom, nabożeństwom, pielgrzymkom oraz wielu innych cerkiewnym inicjatywom mamy szansę podążać we właściwym kierunku, który prowadzi nas ku zbawieniu. Bardzo ważne jest to, aby na drodze duchowego rozkwitu zachować czystość swej wiary, nie kalając jej pogańskimi obyczajami, które bardzo często są promowane przez otaczający nas współczesny świat. Biskup Warsonofiusz podziękował zgromadzonym wiernym za wspólną modlitwę, a osobom zaangażowanym w przygotowanie uroczystości za trud i poświęcony czas.
Autor: ks. Mariusz Jurczuk
Zdjęcia: Dawid Ancutko