Dwudziestego pierwszego września Cerkiew wspomina pierwsze w Nowym Roku liturgicznym święto z cyklu dwunastu, Narodzenie Przenajświętszej Bogurodzicy. Jest ono uroczyście obchodzone w cerkwi pw. św. Sofii-Mądrości Bożej na warszawskim Ursynowie. Świąteczne nabożeństwa rozpoczęły się całonocnym czuwaniem sprawowanym przez miejscowe duchowieństwo oraz małym poświęceniem wody. Świętej Liturgii przewodniczył inicjator budowy świątyni Jego Eminencja metropolita Sawa w asyście biskupa hajnowskiego Pawła oraz przybyłych duchownych z dekanatu warszawskiego, jak i Prawosławnego Ordynariatu Wojska Polskiego. Chór im. Św. Romana Melodosa, pod dyrygenturą Bogdana Kuźmiuka, swoim pięknym śpiewem zadbał o podkreślenie radości duchowej przeżywanego liturgicznego wydarzenia. Władze samorządowe reprezentował zastępca burmistrza dzielnicy Ursynów Piotr Zalewski. Po przeczytaniu lekcji apostolskiej oraz fragmentu Ewangelii kazanie wygłosił wikariusz katedry metropolitalnej ks. Doroteusz Sawicki. Kaznodzieja w poruszających słowach zauważył, że tego dnia pochylamy się nad kołyską Bogurodzicy, która jest małym dzieckiem, ale nie jest naga. Odziana jest w pokorę, miłość i dobroć. Ma koszulę uczciwości. Śpioszki pracowitości. Skarpetki gorliwości. Okrywa Ją miłosierdzie. Piękną jest jej szata. Głos to aksamitne dźwięki prawdomówności. Harmonijna melodia wyrozumiałości. Wysokie tony szczerości. Bogurodzica szepcze więc. Pochylamy się nad jej kołyską, przybliżamy się, ściszamy głos i dopiero wtedy Ją słyszymy. W przeciwieństwie do świata ma nam coś do powiedzenia. Nie mówi o sobie – jak on. Mówi o nas. Boli Ją, że przestaliśmy kochać, szanować, wspierać, przebaczać. Nie może zrozumieć, dlaczego ważniejsza jest dla nas zemsta niż przebaczenie, sprawiedliwość niż miłosierdzie, ziemskie bogactwa niż Królestwo Niebieskie. Martwi się, że bronimy praw ludzkich, zapominając o boskich, że dzielimy ludzi, na bliźnich i obcych. Prosi, byśmy na chwilkę zamilkli i poczekali, bo Ona przychodzi na świat, by ofiarować swego Syna – Wcielone Słowo. Jego warto posłuchać. On odpowie na wszystkie pytania. Sam stanie się naszym Słowem. Podczas św. Liturgii miało miejsce historyczne dla świątyni wydarzenie. Po raz pierwszy w jej murach, na poświęconym ołtarzu (cs. prestole), udzielona została chirotonia kapłańska diakona Dawida Martyniuka. W końcowym słowie, skierowanym po procesji, Jego Eminencja przypomniał zebranym, że w tym dniu na świat przychodzi ta, która stanie się Matką Samego Bogoczłowieka. To właśnie w jej łonie Syn Boży przyjmie ludzką naturę, by ją odnowić. Stąd ludzkie ciało jest uświęcone przez naszego Zbawiciela. Oto dlaczego w dniu Narodzenia Bogurodzicy, Cerkiew za pośrednictwem troparionu mówi o zwiastowaniu ogromnej radości dla wszechświata. Metropolita Sawa przestrzegał także przed destrukcyjnym działaniem Szatana, szczególnie w obecnych czasach. Hierarcha przypomniał w tym kontekście słowa Chrystusa zapisane piórem apostoła Łukasza: Ojciec stanie przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej (Łk 12, 53). Początkiem mądrości strach Pański (Prz 9, 10). On jest źródłem prawdziwej mądrości. Tylko ten bowiem, kto będzie starał się żyć w zgodzie ze Wcieloną Mądrością, będzie w stanie skutecznie zwalczać wszelkie ataki i pokusy złego ducha. Ponadto Jego Eminencja zaznaczył, że to dzięki pomocy Bożej, możemy dzisiaj, w centrum Europy cieszyć się cudowną cerkwią, będącą wierną kontynuatorką, historycznej konstantynopolitańskiej świątyni, która w obecnych czasach nie funkcjonuje jako chrześcijańska świątynia. Będąc prawosławnymi, powinniśmy szczególnie cenić ten wielki dar, jakim Bóg obdarzył naszą lokalną Cerkiew. W pouczeniu zaś do młodego prezbitera wyraźnie wzruszony Jego Eminencja powiedział m.in.: Głęboko wierzę w to, że dzisiaj spełnia się Twoje marzenie, na które zapewne oczekiwałeś od dzieciństwa, tj. stałeś się kapłanem Chrystusowej Cerkwi. Służąc Jemu, służ gorliwie każdemu napotkanemu na Twojej drodze człowiekowi. Pamiętaj — kontynuował Jego Eminencja – o codziennej modlitwie, która będzie Cię umacniać w codziennej pasterskiej posłudze. Nie padaj pod ciężarem doświadczeń, które spotkasz, pamiętając jednocześnie o słowach apostoła Pawła: „Wszystko mogę w tym, który mnie wzmacnia, w Chrystusie” (Flp 4, 13). Zwieńczeniem uroczystości był wspólny poczęstunek.
Ksiądz Dawid Martyniuk urodził się w Hajnówce w rodzinie ks. Anatola i Heleny Martyniuk. W latach 1991-1999 uczęszczał do Szkoły Podstawowej im. kard. Stefana Wyszyńskiego w Komańczy. Następnie kontynuował naukę w II Liceum Ogólnokształcącym we Włodawie. Lata 2001-2003 to edukacja w Liceum Ogólnokształcącym w Supraślu, które zakończył zdanym egzaminem dojrzałości w 2003 r. Trzy lata później wstąpił do Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, którą ukończył obroną pracy magisterskiej w 2011 r. Dnia 16 września 2018 r. wstąpił w związek małżeński z Viktorią z domu Semeniuk. 22 października 2022 r. z rąk Jego Eminencji metropolity Sawy otrzymał święcenia diakońskie.
Autor: ks. Adam Magruk
Zdjęcia: Oleksandr Rudyi