List Bożonarodzeniowy
Świętego Soboru Biskupów
Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego
do Czcigodnego Duchowieństwa, miłujących Boga Mnichów i Mniszek
oraz wszystkich Wiernych Świętej Polskiej Cerkwi Prawosławnej
Chrystus się rodzi!
Zwiastuję wam radość wielką, która będzie dana całemu ludowi (Łk 2,10).
Takimi słowami Anioł obwieścił grzesznej ziemi i jej mieszkańcom wielką i chwalebną boską tajemnicę przyjścia na świat Syna Bożego, Chrystusa Zbawiciela.
Obwieszczenie Anioła zawiera prawdę o naszym zbawieniu.
Dlaczego przyjście na świat Zbawiciela jest wielką radością? Święty Jan Chryzostom mówi: „…nastało święto świąt i cały wszechświat wypełnia się radością, bowiem narodzenie otworzyło niebiosa i rozprasza mrok oraz wszelką nieczystość. Dlatego też niebo i ziemia weselą się i radują, wychwalając Boże zejście na ziemię”.
W Radzie Świętej Trójcy przejawiła się miłość do upadłego człowieka i Bóg wysyła Swojego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał dokładne przeświadczenie o Bogu, a poprzez poznanie Boga przechodził do obcowania z Nim i dostąpił życia wiecznego (J 3,16).
Żyjący w niedostępnej światłości Bóg w grudniową noc objawił się światu. Człowiek ujrzał chwalebną tajemnicę Boga w człowieku, Stwórcę w stworzeniu, Pana niebios i ziemi – w obrazie sługi, w ubogim betlejemskim żłóbku. Swym przyjściem Bóg nie pokazuje mocy i chwały, aby nie uśmiercić ludzkości. Bóg nie objawił się w ogniu, z szumem czy grzmotem, aby ludzkość nie spłonęła. On, Pan niebios i ziemi, objawił się jako Dzieciątko w ubogiej jaskini. On, Dzieciątko, miał dokonać tego, w co „pragną przeniknąć Aniołowie” (1P 1,12), tj. dokonać wielkiego dzieła odbudowy ludzkiej natury poprzez odkupienie. Chrystus, będąc obrazem Bożym, Sam siebie poniżył, przyjąwszy naturę sługi. […] Uniżył samego siebie, stał się posłuszny aż do śmierci i to śmierci krzyżowej (Fil 2,7-8).
Bracia i Siostry! W przyjściu Chrystusa Zbawiciela na ziemię zawarła się prawda Objawienia Bożego. Zbawiciel mówi: Dałem im poznać imię Twe i dam poznać (J 17,26). Oznacza to, że my, ludzie wiary, posiadamy wiedzę o Bogu poprzez Jezusa Chrystusa. Dlatego też, radując się w bożonarodzeniową noc, oddajemy Mu chwałę i dziękczynienie, wiedząc to wszystko i mając Światłość Chrystusowego rozumu, całą duszą absorbujemy Boże zejście.
Bracia i Siostry! Czas płynie, wiele zmienia się w życiu, a Chrystus pozostaje niezmienny. Jezus Chrystus jest ten sam wczoraj, dzisiaj i na wieki (Hbr 13,8). Jest taki sam w miłości i miłosierdziu wobec rodzaju ludzkiego. Do Niego nieustannie zmierza miliony ludzkich serc. Tak będzie do końca świata. On przyjmuje wszystkich: Przyjdźcie do Mnie wszyscy trudzący się i dźwigający ciężary, a Ja wam dam odpoczynek […] a znajdziecie odpoczynek dla dusz waszych (Mt 11,28-29).
Wspomnijmy słowa św. Symeona Teofora: Oto Ten jest położony na upadek i powstanie wielu (Łk 2,34). Swym proroctwem św. Symeon Teofor potwierdził, że zwieńczeniem stosunku człowieka do Chrystusa będzie powstanie lub upadek wielu ludzi. Dla jednych jest On wieczną Światłością, wieczną Prawdą i niezmienną Miłością, a dla innych przedmiotem zgorszenia, niedowierzania i negacji. Proroctwa starca Symeona wypełniły się i nadal się wypełniają. Słowo Boże mówi: W prostocie serca waszego szukajcie Pana (Pwt 10,12; Jer 29,13; Ps 18,8; Mt 10,13; 2Kor 11,3).
W tym względzie niech przykładem posłużą nam magowie, którzy w prostocie swojego serca i w szczerym stosunku odnaleźli Go, poznali i pozostali z Nim na zawsze.
Bracia i Siostry! Dzisiaj służą oni dla nas przykładem do naśladowania. Współczesny świat to wyrzucający ogień wulkan, niszczący światowy porządek. Świat jest pełen rozpusty, niegodziwości, kryzysu moralnego, wrogości.
Niechaj nie smuci się Wasze serce. Przyjmujmy to wszystko z wiarą i w nadziei na Opatrzność Bożą. Tych, którzy miłują Pana, obdarza On pokojem duszy, spokojem i okazuje Swą wszechstronną pomoc. Wystarczy, że człowiek w swoim życiu wejdzie na dobrą drogę Chrystusową, a On zapanuje w jego duszy. Należy stale pamiętać, że Bóg pojednał w Chrystusie świat ze sobą, nie pamięta o grzechach ludzi, a nam nakazał głosić pojednanie (2Kor 5,19). Pojednanie z Bogiem otwiera drogę do pojednania człowieka z własnym sumieniem, które – zgodnie z nauczaniem Świętych Ojców – jest głosem Bożym w człowieku. Wewnętrzny pokój, „nastrój przepełniony miłością” (św. Grzegorz z Nyssy), przejawia się w zewnętrznej działalności synów pokoju (Łk 19,6), przynosi swoje owoce we wszystkich sferach ludzkiego życia – życiu osobistym, rodzinnym, społecznym i międzynarodowym, oświecając i ogrzewając cały kompleks ludzkich stosunków.
Taka też jest i nasza prawosławna droga życia.
Bracia i Siostry! Zakończyliśmy rok 2018. Był on ważnym okresem w życiu naszego państwa i Cerkwi. To był rok 100-lecia odzyskania niepodległości przez nasze państwo. W tym okresie Cerkiew prawosławna otrzymała samodzielność, tj. autokefalię. Wspominaliśmy również trudne karty tego okresu – burzenie naszych świątyń, różnego rodzaju prześladowania i ucisk.
Wkraczamy w rok 2019, w którym wypełni się 80 lat od rozpoczęcia II wojny światowej, która zniszczyła naszą Cerkiew do samych Jej fundamentów. Dotknęła ona wszystkich elementów życia cerkiewnego. W Cerkwi pozostał jedynie znajdujący się w areszcie domowym metropolita i jeden biskup. Zniszczone zostało życie monastyczne, zamknięte szkoły duchowe, parafie pozostały bez duchowieństwa, które doświadczyło aresztów i wypędzeń.
Dzisiaj, Bogu dzięki, mamy dziesięciu biskupów w kraju i dwóch w Brazylii. Są szkoły duchowe i cerkiewne. Odbudowane zostało życie monastyczne, które prowadzone jest w dziesięciu ośrodkach monastycznych. Parafie mają młodych duchownych. Młodzież jest zorganizowana w Bractwie Młodzieży Prawosławnej. Efektywnie działa Bractwo świętych Cyryla i Metodego i inne. Dzisiaj szczególnie mamy za co dziękować Bogu: za radości i cierpienia. Każdy, kto ma uszy, niechaj słyszy, a kto ma oczy, niechaj widzi!
Bracia i Siostry! „Przyjdźcie wszyscy, Narodzenie Chrystusowe z wiarą świętujmy […] spotkajmy go czystymi oczyma i czystymi czynami […] Chrystus się rodzi, aby podnieść upadły obraz” (troparion przedświęcia).
Z pobożnością pokłońmy się przed leżącym w żłóbku Panem świata (J.9,5). Prawdziwym Słońcem Prawdy (Mal 4,2) i przynieśmy Mu twardą determinację, aby postępować w zgodzie z godnością powołania, do jakiego zostaliśmy wezwani, z pełnią mądrej pokory i łagodnością, i cierpliwością, pełną miłości pobłażliwością dla siebie nawzajem, starając się zachowywać w jedności ducha za pomocą więzi, którą jest pokój (Ef 4,3).
Pozdrawiamy wszystkich: Duchowieństwo, Mnichów i Mniszki, Dzieci i Młodzież, i wszystkich Wiernych Świętej Polskiej Cerkwi Prawosławnej w kraju i poza jego granicami ze Świętem Narodzenia Chrystusa i Nowym 2019 Rokiem!
Modlitewnie przywołujemy na wszystkich błogosławieństwo Boże.
Cieszcie się, dążcie do doskonałości i doznawajcie pociechy, bądźcie jednej myśli i żyjcie w pokoju, a Bóg, który obdarza miłością i pokojem, będzie z wami (2Kor 13,11).
Chrystus się rodzi – Wychwalajcie Go!
Z Bożego miłosierdzia, pokorni:
+ Sawa, Metropolita Warszawski i Całej Polski
+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski
+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański
+ Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy
+ Paisjusz, Arcybiskup Przemyski i Gorlicki
+ Grzegorz, Arcybiskup Bielski
+ Atanazy, Biskup Łódzki i Poznański
+ Paweł, Biskup Hajnowski
+ Andrzej, Biskup Supraski
+ Warsonofiusz, Biskup Siemiatycki
Narodzenie Chrystusa, 2018/2019 r.
Stołeczne Miasto Warszawa
za: www.orthodox.pl