15 lutego Cerkiew świętuje jedno z dwunastu wielkich świąt cerkiewnych, Spotkanie Pańskie. Święto ustanowione na pamiątkę spotkania Boga ze swoim ludem w świątyni. Tegorocznym świątecznym uroczystościom w katedrze metropolitalnej św. Marii Magdaleny w Warszawie przewodniczył Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście Jego Ekscelencji, biskupa hajnowskiego Pawła oraz miejscowego kleru. Śpiewem nabożeństwa wzbogacał chór katedralny prowadzony przez protodiakona dra Sergiusza Bowtruczuka. Jego Eminencja metropolita Sawa, przywołując w świątecznej homilii świętowane tego dnia wydarzenie z ziemskiego życia Jezusa Chrystusa, zwracał uwagę na pouczenie, jakie daje nam Chrystus. Oto czterdziestego dnia po narodzeniu Syna Bożego, Przenajświętsza Bogurodzica przynosi Swego Syna do świątyni jerozolimskiej, aby wypełnić starotestamentowy nakaz Prawa Mojżeszowego mówiący, by nad każdym pierworodnym potomkiem płci męskiej dokonywano czterdziestego dnia po narodzeniu obrzędu poświęcenia Bogu. Metropolita Sawa akcentował równocześnie, że Bogurodzica poczęła i urodziła Chrystusa nie przestając być dziewicą, tym samym nie podlegała obrzędowi oczyszczenia, jak i nie było konieczne, by Chrystus wypełnił prawo Starego Przymierza. „Jednak On w ten sposób daje nam przykład, jak mamy postępować. Naucza nas, że niezbędnie jest, by spełniać wszelkie prawo Boże, wszelkie prawo Cerkwi” – zaznaczał Jego Eminencja. Akcentując równocześnie przenikanie się Starego i Nowego Przymierza, hierarcha zwracał uwagę na postać starotestamentowego starca Symeona. „To jego rękami ludzkość przyjmuje Bogoczłowieka, Zbawiciela naszego Pana Jezusa Chrystusa”. Nawiązał tym samym do opisanej przez ewangelistę Łukasza chwili, w której sędziwy starzec bierze w swoje ręce Syna Bożego i unosząc Go wypowiada charakterystyczne słowa: “Teraz puszczasz sługę Swego, Panie, według słowa Swego, w pokoju, gdyż oczy moje widziały zbawienie Twoje, które przygotowałeś przed obliczem wszystkich ludzi: światłość, która oświeci pogan i chwałę ludu Twego izraelskiego” (Łk 2, 29-32). Jego Eminencja zaznaczał, że starzec – tłumacząc w młodości prorockie księgi – nie dowierzał, że panna zrodzi Zbawiciela. Chciał dokonać zmian w tekście, co uniemożliwił mu Bóg, objawiając niedowiarkowi, że nie umrze, póki na własne oczy nie zobaczy zrodzonego od dziewicy Syna Bożego. W tym kontekście hierarcha wspomniał słowa Chrystusa, który poucza, iż ten, kto ma wiarę – będzie zbawiony, a kto nie ma wiary – będzie potępiony (Mk 16, 16-20). „Trzeba mieć wiarę w swym sercu. Jeśli ta wiara będzie krzepka, człowiek będzie w stanie odrzucić od siebie wszelkie zło, na które natknie się w świecie” – pocieszał metropolita Sawa. Jego Eminencja przybliżył także wiernym symbolikę światła w życiu prawosławnych chrześcijan oraz znaczenie obrzędu poświęcania świec. „Dlatego dzisiaj poświęcamy świece, ponieważ wiara każdego prawosławnego człowieka powinna być tak czysta, jak ogień, który na nich płonie. Niech ten ogień świeci w sercach wiernych i daje świadectwo światła, jakie człowiek wierzący niesie ze sobą w świat” – mówił hierarcha. “Postarajmy się, aby dar wiary, który nosimy w sercu i który wyniesiemy dziś ze świątyni, zawsze płoną żywy w naszych sercach, był tym błogosławionym ogniem, który pochłania wszystko co niedobre i złe”- konkludował Jego Eminencja. Tradycyjnie, zarówno podczas wieczornego nabożeństwa, jak i przed oraz na zakończenie świątecznej Liturgii, Jego Eminencja metropolita Sawa dokonał poświęcenia świec po którym nastąpiła doksologia święta.
Za: orthodox.pl
Zdjęcia: diakon Igor Kutovyj i Vadim Chuchmiy