Mieszkańcy ziemi orlańskiej od ponad pięciu wieków szczególnym szacunkiem obdarzają umiłowanego ucznia Chrystusa – świętego apostoła i ewangelistę Jana Teologa. Pomimo, iż po cerkwi zamkowej św. Jana Teologa nie pozostały nawet fundamenty, wierni nadal pamiętają i licznie przybywają wiosną oraz jesienią do cerkwi świętego archanioła Michała w Orli, by modlić się do św. Jana Teologa. Tegoroczne uroczystości tradycyjnie rozpoczęły się całonocnym czuwaniem, które zostało odprawione w przeddzień święta przez parafialny kler. W sam dzień święta odczytany został akatyst świętemu apostołowi Janowi. Świętej Liturgii przewodniczył Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa Prawosławny Metropolita Warszawski i całej Polski w asyście Jego Ekscelencji biskupa hajnowskiego Pawła oraz licznie przybyłego duchowieństwa. Hierarchów kwiatkami witały dzieci i młodzież z parafialnego Bractwa Młodzieży Prawosławnej oraz władze samorządowe. Następnie chlebem i solą przywitał starosta cerkiewny Anatol Martynowicz oraz miejscowy proboszcz ks. mitrat Sławomir Chwojko. Witając Dostojnych Gości, ks. proboszcz prosił metropolitę Sawę o modlitwę za wszystkich parafian. Szczególnie podkreślił fakt czterdziestolecia generalnego remontu cerkwi i jej poświęcania 9 października 1981 roku. W tych złożonych czasach było to możliwe dzięki staraniom zasłużonego Cerkwi prawosławnej w Polsce, śp. ks. mitrata Aleksandra Tokarewskiego, wieloletniego proboszcza parafii prawosławnej w Orli. Po przeczytaniu Ewangelii kazanie wygłosił ks. prot. Rustam Belov z Bielska Podlaskiego, który odniósł się do świętego wspomnianego w perykopie Ewangelii. „Dzisiaj Święta Prawosławna Cerkiew – mówił kaznodzieja – świętuje pamięć człowieka, który usłyszał dobrą nowinę Chrystusa. Usłyszał i zrozumiał ją głębiej, pełniej niż inni apostołowie. Dlatego zasłużył być nazywanym umiłowanym uczniem, ponieważ najbardziej umiłował Chrystusa. Jako jedyny z apostołów nazwany został Teologiem – kontynuował ks. Rustam – po pierwsze dlatego, że zapisał Słowo Boże i jako jedyny z uczniów był z Chrystusem, aż do krzyża, kiedy inni uciekli w bojaźni, a on pozostał i trwał przy Nauczycielu”. Uroczystą św. Liturgię upiększały śpiewy chórów pod dyrekcją Dymitra Martynowicza, parafialny i młodzieżowy oraz dziecięcy prowadzony przez przewodniczącą BMP w Orli – Martę Lemiesz. Podczas nabożeństwa wielu wiernych przystąpiło do sakramentu spowiedzi i św. Eucharystii. Święta Liturgia zakończyła się procesją. W tym roku uroczystości parafialne połączone były z jubileuszami ks. mitrata Anatola Tokajuka, wikariusza orlańskiej parafii oraz matuszki Haliny, czterdziestopięciolecia sakramentów małżeństwa i kapłaństwa oraz 25-tolecie służby w Orli. Podsumowując święto Jego Eminencja podziękował wszystkim zebranym za wspólną modlitwę. Odniósł się także do świętego Jana Teologa, apostoła miłości, który zebrał wszystkich w cerkwi orlańskiej. „Dzisiaj w tym Domu Bożym modliliśmy się i prosiliśmy pomocy Bożej; za pokój na świecie, za naszą Ojczyznę, za wszystkich żyjących w naszym kraju i za Waszą gminę na czele z wójtem, Radą Gminy. Modliliśmy się, aby oni wszyscy pozytywnie, jak głosi modlitwa, rozważali o Cerkwi Bożej tj. o nas wszystkich, ponieważ Cerkiew łączy wszystkich. Czego możemy się nauczyć od dzisiejszego świętego? – kontynuował Jego Eminencja – mamy różne ewangeliczne przykłady. Zwróćmy naszą uwagę na trzy konkretne osoby: apostoła Piotra, Jana i Judasza. Oni wszyscy chodzili razem z Chrystusem, słuchali Jego, doświadczyli wiele niepojętych czynów. Pomimo to cały czas przebywali ze swoim Nauczycielem. I cóż widzimy? Apostoł Piotr w pewnym momencie wyrzeka się Chrystusa, Judasz mało, że wyrzeka się to sprzedaje na śmierć na krzyżu. Jedyny apostoł, młody człowiek, Jan pozostaje wiernym Chrystusowi, aż do śmierci. Z tego powodu został nazwany umiłowanym uczniem. W życiu każdego z nas są momenty, które dużo mówią, dużo uczą, ale też i mogą przynieść wiele negatywnego. Cerkiew to żywy organizm – Boski i ludzki – to ona jest matką całego wszechświata. Sprawując świętą Liturgię otrzymujemy drogocenny życiodajny dar wypływający ze św. Eucharystii. Kiedy spożywamy z kielicha Pańskiego łączymy się wokół Chrystusa, z Chrystusem, ale też i między sobą. Tutaj dotykamy ważnej kwestii. Jak prawosławni żyjący dzisiaj, z różnym doświadczeniem i trudnościami tego świata zachowujemy tę jedność? Tak jak Piotr wahamy się? Czy sprzedajemy Chrystusa tj. swoją Cerkiew jak Judasz? Czy jak Jan wiernie idziemy drogą, na którą powołał nas Chrystus poprzez naszych przodków prawosławnych. Niech każdy obecny odpowie na te pytanie. Wtedy zrozumiemy dlaczego w świecie jest tak, a nie inaczej, dlaczego chrześcijanie wliczając również i prawosławnych niszczą żywy organizm – Świętą Cerkiew. W dzisiejszym liście Apostoł Jan mówi nam „Bóg jest miłością, kto trwa w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim”. Dlaczego tak brakuje miłości w dzisiejszym świecie? Ponieważ ludzie nie chcą przebywać z Bogiem. Skoro istniejemy oznacza to, że Bóg kocha i toleruje nas. Następnie Jego Eminencja zwrócił się do jubilatów następującymi słowami: „czterdzieści pięć lat z jednej strony to wiele i niedużo. W odniesieniu do naszej rzeczywistości pół wieku świadectwa o Jezusie Chrystusie, świadectwa o prawosławiu. Owy jubileusz to także ofiarna służba kapłańska, modlitwa, sukcesy i upadki nie tylko kapłana, lecz każdego wiernego. Kapłan bierze na siebie, na swoje sumienie wszystko co odnosi się do wierzącego człowieka. Trudność służby kapłańskiej jest bardzo odpowiedzialna i ciężka. To Chrystus daje siły, podtrzymuje i wzmacnia”. Za trud niesiony Cerkwi metropolita Sawa podarował ks. Anatolowi okolicznościowy krzyż z ozdobami, zaś matuszce Halinie bursztynowy krzyżyk. Oboje otrzymali również Ordery św. Marii Magdaleny. Z okazji święta Jego Eminencja odznaczył również Orderem św. Marii Magdaleny i Listami gratulacyjnymi osoby zaangażowane w życie parafii.
Autor: ks. Andrzej Żukowicki
Zdjęcia: Natalia Pugacewicz, autor
Ksiądz mitrat Anatol Tokajuk urodził się 11 stycznia 1955 roku w Borowikach na Białostocczyźnie. Ukończył Wyższe Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie z siedzibą w Jabłecznej (1984r). Po wstąpieniu w związek małżeński z Haliną z domu Turek, w dniu 29 czerwca 1976r. otrzymał święcenia diakońskie, a w dniu 2 sierpnia 1976r. kapłańskie, z rąk Jego Eminencji metropolity Bazylego. 1 września 1976r. został mianowany proboszczem parafii w Hłomczy z filią w Dziurdziowie. W latach 1979 – 1996 był proboszczem parafii w Morochowie z filią w Szczawnem i Dziurdziowie (1981-1996). W międzyczasie obsługiwał parafie w Komańczy i Turzańsku (1981-82). Z dniem 15 sierpnia 1996r. został przyjęty w skład kleru Diecezji Warszawsko-Bielskiej i mianowany wikariuszem parafii w Orli, funkcję którą pełni do dnia dzisiejszego. Przez wiele lat opiekował się młodzieżą oraz organizował pielgrzymki do świętych miejsc w Polsce i zagranicą. Za swoją posługę był wielokrotnie nagradzany, w tym mitrą (2009) i Orderem św. Marii Magdaleny II stopnia ( 2011) oraz Orderem św. Marii Magdaleny II stopnia z ozdobami (2021).