19 stycznia Cerkiew prawosławna obchodzi święto Chrztu Pańskiego zaliczane do dwunastu wielkich świąt kalendarza liturgicznego. Tego dnia wspominany jest chrzest Chrystusa w rzece Jordan, stanowiące wydarzenie niezwykle doniosłe z punktu widzenia ekonomii zbawienia ludzkości. Jezus Chrystus przyjął na siebie grzechy całego rodzaju ludzkiego. Ponadto, w wydarzeniu tym została ukazana tajemnica Świętej Trójcy. Z tego tytułu właśnie święto określane jest także Objawieniem Pańskim. W przededniu święta w warszawskiej katedrze św. Marii Magdaleny odprawiono wielkie godziny kanoniczne, a następnie sprawowano św. Liturgię św. Bazylego Wielkiego, po której dokonano wielkiego poświęcenia wody. Wieczorem, o godzinie 17.00 sprawowane było całonocne czuwanie, któremu przewodniczył Jego Ekscelencja biskup hajnowski Paweł. W dniu święta sprawowana była św. Liturgia pod przewodnictwem biskupa Pawła, któremu asystowało duchowieństwo katedry. Po odczytaniu fragmentu św. Ewangelii do zebranych wiernych z kazaniem zwrócił się ks. prot. Andrzej Lewczak. Duchowny przybliżył historyczny aspekt święta ze szczególnym uwzględnieniem osoby św. Jana Chrzciciela. W nawiązaniu do chrztu Chrystusa w Jordanie, kaznodzieja szczególną uwagę poświęcił objawieniu Świętej Trójcy. Zstąpienie Świętego Ducha pod postacią gołębicy dokonuje się, aby Chrystus mógł przyjąć na ziemi prorockie, królewskie i kapłańskie namaszczenie, a tym samym objawić pełnię Cerkwi Chrystusowej. Wierni poprzez sakrament św. chrztu stają się członkami Cerkwi tj. Mistycznego Ciała Chrystusa. W dalszej kolejności ks. Lewczak zwrócił uwagę na znaczenie wody wskazując, że bezgrzeszny Chrystus schodzi do wód potopu, w których niegdyś utonęła ludzkość, do wód Morza Czerwonego, w których niegdyś zginął faraon – prześladowca Boga, aby przyjąć na siebie grzechy każdego z nas, wszelkie jakie mogą być na tej ziemi. W ten sposób ustanawia wielkie misterium świętego chrztu i zbawienia człowieka. Od tego dnia, wchodzi w życie Nowe Przymierze między Bogiem, a ludźmi. Od człowieka wymagany jest chrzest i wiara: ”Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Mk 16, 16) Reasumując kaznodzieja wskazał na znaczenie Wielkiej Hagiasmy w życiu wiernych Cerkwi, podkreślając niezbędność modlitwy w celu otrzymania uświęcającej łaski, zalecając przechowywanie poświęconej wody jako wielkiej świętości, oczyszczającej, uświęcającej i chroniącej od wszelkiego zła. Po modlitwie czytanej przed amboną miał miejsce obrzęd wielkiego poświęcenia wody, po którym Jego Ekscelencja dokonał pokropienia świętą wodą świątyni i licznie wypełniających ją wiernych.
Za: www.orthodox.pl
Zdjęcia: ks. Andrzej Lewczak, Mateusz Gwizdak
