6 i 7 sierpnia 2024 r. w Starym Korninie miały miejsce uroczystości związane ze świętem Zaśnięcia św. Anny, matki Przenajświętszej Bogurodzicy. Stary Kornin to miejscowość niezwykła, od wieków związana z cudowną ikoną Matki Bożej Starokornińskiej. Historia wsi i jej sławy ma swój początek w XVI w. Na początku XVII w. mieszkańcy wsi doświadczyli cudu – ich miejscowość została wybrana przez Matkę Bożą – w miejscu, w którym dziś rośnie rozłożysta topola miało miejsce objawienie ikony, trysnęło także cudowne źródełko. Miejsce cudu otoczono czcią, wybudowano wówczas cerkiew p.w. św. Anny. Okruchy historii dawnej cerkwi przetrwały do dziś – wyryte w kamieniu z datą 1631. Wieść o cudownej ikonie, zwłaszcza o jej mocy uzdrawiania chorych i cierpiących, szybko rozeszła się po okolicy. W ciągu czterech wieków cudowna ikona Matki Bożej była źródłem wielu uzdrowień. W 1915 r., w czasie bieżeństwa, ikona podzieliła los swoich wiernych. Została wywieziona w głąb Rosji, skąd tak jak wielu z nich już nigdy nie powróciła. Tradycja jednak jest wciąż żywa – w cerkwi wierni modlą się przed ikoną św. Anny, która wśród mieszkańców zyskała miano kontynuatorki Kornińskiej Ikony Matki Bożej. Każdego roku w dniu święta Zaśnięcia św. sprawiedliwej Anny wierni podążają do Starego Kornina aby zjednoczyć się w modlitwie. Tak jak ich przodkowie dziękować za wszystko czym obdarza ich miłosierny Bóg i pokornie błagać o pomoc w trudach i chorobach. W wigilię święta sprawowano nabożeństwo całonocnego czuwania, podczas którego uroczyście wyniesiono płaszczennicę sprawiedliwej Anny na środek świątyni. Nabożeństwu przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Paweł, Biskup Hajnowski w asyście licznie przybyłego duchowieństwa. Świąteczne nabożeństwa sprawowane były w ciągu całej nocy. Akatysty, nocna święta Liturgia, małe poświęcenie wody gromadziły wielu wiernych spragnionych modlitwy w otoczeniu cudownych ikon, z których słynie starokorniańska cerkiew. O godz. 1000 rozpoczęła się główna święta Liturgia, której przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Grzegorz, Arcybiskup Bielski w asyście Jego Ekscelencji, Najprzewielebniejszego Pawła, Biskupa Hajnowskiego. Po przeczytaniu fragmentu św. Ewangelii ze słowami świątecznego kazania zwrócił się do wiernych ks. mitrat Aleksander Surel, proboszcz Parafii prawosławnej p/w św. Mikołaja w Narewce. Kaznodzieja ukazał przykład świętych sprawiedliwych Joaichima i Anny jako wzór chrześcijańskiego małżeństwa, w którym króluje jednomyślność, cierpliwość i pokora. Małżeństwo zbudowane na fundamencie wiary w Jedynego Prawdziwego Boga. Kryzys rodziny, kryzys małżeństwa, które są chorobami współczesnego świata, ma swoje źródło w tym, że człowiek coraz częściej nie potrafi korzystać z takich wzorów. Współczesny człowiek w pogoni za bogactwem materialnym oddala się od Boga. Powinniśmy się temu przeciwstawić. Zgodnie z tradycją po świętej Liturgii miała miejsce procesja dookoła świątyni. Po jej zakończeniu do wiernych zwrócił się ar arcybiskup Grzegorz, który przekazał wszystkim zebranym słowa świątecznych pozdrowień i modlitewnej jedności od Jego Eminencji, Wielce Błogosławionego Sawy, Metropolity Warszawskiego i Całej Polski. Jego Ekscelencja, kontynuując, podkreślił ogromne znaczenie wiary, nadziei i miłości, dzięki którym wytrwała modlitwa wznoszona przez człowieka staje się źródłem cudów, których doświadcza. Na koniec głos zabrał ks. prot. Mikołaj Markiewicz, proboszcz Parafii w Starym Korninie, dziękując wszystkim za udział w uroczystościach i wspólną modlitwę.
Autor: Jerzy Marczuk
Zdjęcia: Lucyna Smoktunowicz, Prawosławie w obiektywie